Tripple Z

Lekker windje richting Lelystad. Weliswaar pittig, maar met een bakstagwindje méér dan prima te doen. De havenmeester was niet helemaal bij de tijd en had (uiteraard) geen plaatsen gereserveerd voor de Tripple Z club. Voor ons was het aapies; een vriendenstel had daar hun vaste ligplaats en met het zien van Fisherbuoy werd ter plekke besloten een box aan ons op te offeren. Het enige nadeel hiervan was dat de boot verlaten diende te worden via de voorpunt. Dit had uiteraard wat haken en ogen met bemanning. Touwladder klimmen is nooit mijn favoriet geweest, zeker niet met een fikse borrel op. Uiteindelijk is het mij gelukt om op een waardige wijze de boot te verlaten…
Over het terugkomen, midden in de nacht zullen we op een later tijdstip ( misschien) uitweiden.
Ook de mannetjes hadden zo hun problemen!. Met een hijstuig moesten zij op en af het schip getild worden. Hun enthousiasme om uit te gaan was behoorlijk tanende, maar uiteindelijk overwon de natuur, zeker omdat Olaf en Alice twee uitermate “lekkere” soortgenoten aan boord hadden.
Olaf en Alice hebben daarnaast even snel gezorgd voor een snelle lading van 2.000 liter schoon Lelystads water in onze tank. Das knap, vooral omdat wij in de veronderstelling verkeerde een kleinere tank te bezitten. Al doende leert men..
Na een lekker dineetje aan boord van de Yerseke, moest er natuurlijk passend afscheid genomen worden van de Tripple Z leden. Lekker borreltje aan boord van de Scott (niet de hond, maar de boot van Jan en Mar) en ’s avonds uitgezwaaid door het koor (Adieu, Goodbye, Auf Wiedersehen) hebben wij ons weer aan boord gehesen.