Van vliegende honden en gehaktballen….

Van Lelystad gelukzalig door naar Terschelling, met enige verbazing over de drukte bij Kornwerd. Blijft toch altijd dringen daar voor die sluis. Verder zonder kleerscheuren toch Terschelling gehaald. Natuurlijk een helemaal verkeerde wind om te zeilen en met windje 8 af en toe op de neus Terschelling binnen gestuiterd. Helemaal vol……en dat allemaal vanwege de Harlingen-Terschelling sloepenroei-race. Natuurlijk was dat juist dat weekeinde. Jachthaven helemaal vol en geen enkele aspiratie bij de havenmeester om een plekje te vinden. De Bruine Vloot bleek wat sympathieker en bood ons een plekje aan. Volledig tegen het zere been van de havenmeester van de beroepsvaart, maar uiteindelijk mochten we blijven liggen en hebben ’s avonds weer uitzwaaiers op bezoek gehad van Frans en Nel en hun vrienden plus xyl´s. Weer een passend afscheid…..

Rest ons nog het verhaal te vertellen van de vliegende honden en vliegend gehaktballen.
De gehaktballen zijn snel verklaard. Alles zeevast gezet vóór vertrek uit Kornwerd, alleen maar vergeten om het fornuis cardanisch op te hangen waardoor de gehaktballen hun eigen leven gingen leiden en met pan en al met windkracht 8 door de kajuit heen vlogen. Tapijtreiniging zijn we nu heel goed in.
De honden moesten over een aantal schepen heen gehesen worden met hun hijstuig en waren hier niet zooo gelukkig mee. Ze hebben een aantal keren geprobeerd te ontsnappen door in de sluis van boord te springen of om plaats te nemen in willekeurige auto’s die op het punt stonden met het veer terug te gaan naar het vaste land. Zowel de eigenaren van de auto’s als wij waren hier niet zo gelukkig mee, dus uiteindelijk hebben ze zich weer braaf aan boord laten hijsen.