Borkum-Helgoland

We zijn vanuit Terschelling relatief rustig op Borkum geland. De laatste uren een flinke stroom tegen waardoor het passeren van de vuurtoren van het eiland om in de Burkana haven af te meren tergend langzaam ging. De hele dag was het mooi weer, tot op het moment dat we afmeerden en er een tropische regenbui losbarstte. De mannen hadden daar ging boodschap aan en wilden hoe dan ook hun vlag planten op Borkum. Ik had mezelf net getrakteerd op en schone spijkerbroek die daardoor nog een keer goed werd nagespoeld.
De volgende morgen vroeg weer op weg om gebruik te blijven maken van het gunstige weer om de Duitse Bocht door te komen. De wind was niet hard, maar vervelend noordoost op de kop waardoor we stampend met steunzeil, maar met stroom mee langs de eilanden spoelden. Een Duitse douane boot kwam met volle snelheid langs, blijkbaar om te testen of alles nu wel zeevast staat. Deze proef hebben we goed doorstaan, maar het is voor deze heren beter dat ze de schipperse voorlopig niet tegenkomen. We varen op keurige afstand langs de shippinglane en steken voor de Jade over om koers te zetten naar Helgoland.
Na 9 uur liggen we afgemeerd in de jachthaven op Helgoland. Vanuit hier kan qua wind weinig meer misgaan en we trakteerden ons op een dagje rust.
Helgoland is een van de weinige plaatsen waar in Duitsland taxfree gekocht mag worden. Oorspronkelijk bedoeld om de bevolking een menswaardig bestaan te geven, is het eiland uitgegroeid tot een oord waar ’s middags luxe passagierschepen voor anker gaan en de bevolking van het Duitse vaste land massaal aan land gebracht wordt om inkopen te doen op het gebied van kleding, drank en rookwaren. Om 16.00 uur sluit het eiland waarna de stroom toeristen zich weer verzameld bij de haven om met kleine motorsloepen weer naar de schepen gebracht te worden.
Daarna is Helgoland weer voor de oorspronkelijke bevolking en de kuhrgasten.
Langs de haven staat een serie kleurige kleine huisjes van waaruit goederen aan de man gebracht worden. Ook deze sluiten om 16.00 uur en dan is er zelfs geen ijsje meer te krijgen.
Helgoland zelf is een enorme rood stenen rots die boven de Duitse Waddeneilanden en voor de Duitse westkust uit het water verrijst. In de rotswand nestelen altijd een grote kolonies meeuwen en als je hier op de juiste tijd bent kun van je vanaf boven zien hoe de jonge vogels vliegles krijgen. Daarvoor waren we deze keer nog wat te vroeg. Nooit te vroeg ben je hier voor de enorme hoeveelheid konijnen die overal opduiken als je als hond rustig een plasje staat te doen in het veld. Slecht 20 minuten is er voor nodig om de heren volledig uitgeput van het achtervolgen van konijnen aan boord terug te krijgen.

Vlak voor het sluiten van dit bestand raakten wij aan de praat met de schipper en bemanning van een naastgelegen Amerikaans Swan zeiljacht met de naam Haerlem. De schipper had veel belangstelling voor onze thuishaven Spaarndam, vertelde dat hij Nederlands sprak en bleek een Nederlander te zijn die 34 jaar geleden vanuit Haarlem naar Amerika is vertrokken om daar een stukje familiebedrijf verder uit te breiden. Voor de Rietpollers onder ons: schipper Henk Wisker is met grote waarschijnlijkheid de broer van de paardeworstenslager van Ko. Broer regelt het in Haarlem en Henk fokt bizons in Virginia en levert vlees met Nederlands vakmanschap uitgesneden aan restaurants en horeca. Ze hebben 3 weken geleden de boot opgehaald in Zweden en willen via IJmuiden eerst naar de Middellandse Zee. Zoals niet ongebruikelijk bij boten zijn er altijd wel een paar zaken waar de werking een geheim van is en op de Haerlem wordt even later een paneel los geschroefd om een paar geheimen op te lossen.

Het plan is om vanuit hier de rivier de Eider op te varen. Dat is eens wat anders dan de bekende paden zoals de Elbe en Brunsbüttel. De Eider sluit bij Rendsburg weer aan de het Noordoost Zeekanaal en dan komen we uiteindelijk toch weer uit bij Kiel in de Oostzee. Betekent dat we morgen 3 uur voor laag water Helgoland zullen verlaten, dientengevolge eerst stroom tegen hebben om uiteindelijk met hoogwater de Eider op te kunnen varen en dan in Tonning af te meren omdat er anders te weinig water staat. Dat wordt nog we even spannend daar.