Rond de Zuidpunt

Dinsdag brengen we nog door in Ystad, een leuke stad met veel bezienswaardigheden en tradities. In de Maria kerk is een schilderij te zien van het laatste avondmaal met 14 deelnemers; Jezus, de 12 discipelen en de schilder zelf. In plaats van het schilderij te signeren heeft hij zichzelf ook geschilderd. Deze kerk werd gebouwd in de 13e eeuw en is verschillende keren verbouwd en herbouwd. Vanuit de middeleeuwen is de traditie van de “Tower watchman” in stand gehouden. In een kamer bovenin de toren houdt hij iedere nacht de wacht en blaast ieder kwartier op zijn hoorn naar de vier windrichtingen om te melden dat alles in orde is. Op die manier werd de slapende stad bewaakt en konden geen ongewenste bezoekers via zee of land de stad ongemerkt benaderen en werd alarm geslagen als er brand was in de stad. Tegenwoordig staat de watchman van Ystad als teken van de zorg voor inwoners en gasten. In geval van nood beschikt de watchman tegenwoordig ook over telefoon.

De plaatselijke tagrijn is een bezoek waard en de eigenaar en zijn vrouw zijn buitengewoon behulpzaam. We kopen een mooi Engelstalig boek over aanleg- en ankerplaatsen rond Stockholm; ook de andere Zweedse boeken worden komend jaar waarschijnlijk vertaald. Het Zweeds is redelijk leesbaar maar onverstaanbaar. Non verbale communicatie werkt goed en meestal lukt Duits of Engels ook wel.

Het diner wordt per gang klaargemaakt op 4 Nederlandse schepen en daarna gezellig genuttigd met 9 bemanningsleden. Een erg geslaagde avond.

Woensdagmorgen vertrekken we om de zuidpunt van Zweden te ronden. Ook hier militair oefengebied waar vandaag schietoefeningen zijn; we blijven er mooi buiten en krijgen de complimenten van het Zweedse leger die daarvoor even langzij komen en meteen daarna vol gas weer wegvaren om een aantal andere schepen te waarschuwen. De wind komt uit het noord oosten en de Zweedse en Duitse weersvoorspellingen laten zich beiden van hun slechte kant zien. We schommelen en slingeren langzaam vooruit. Op de kermis moet je er voor betalen, hier is het helemaal gratis en uren achter elkaar. We erkennen vandaag zonder aarzelen de voordelen van de sleurhut van Jack! De rest van de week zijn de voorspellingen niet veel beter; volgende week wordt alles beter (zeggen ze nu……..). We hebben alle tijd om dit verhaal te maken maar de toetsen verplaatsen zich steeds door de golfslag en wijdbeens is de enige manier om staande te blijven.
Eenmaal aangekomen in Simrishamn komt de zon door en maken we een wandeling door het vissersdorp. Omdat 6 juni een officiële feestdag is in Zweden, is alles gesloten en we belanden aan de kade waar we een visje eten. Het water is hier alweer een stuk helderder en we kunnen de vissen zien zwemmen. De dagen worden langer, tot na 22:00 uur is het licht en al voor 4:00 uur is er weer volop daglicht.