Gullholmen

Na een mooie dag in Marstrand is het donderdagmorgen 17 juli ondanks de betere weersvoorspellingen nog windkracht 6 tot 7 uit het westen en we besluiten de plannen bij te stellen. Het plan om buitenom te gaan betekent lager wal en hoge golven; we kiezen voor de langere route via de binnen scheren.
Vanuit Marstrand gaan we richting zuidoost, door een smalle geul tussen de rotsen en dan naar het noorden, onder de brug door ten oosten van Instön die de eilanden met het vasteland verbindt. Via de Hakefjord gaan we dan achter het eiland Tjörn langs, een mooi en ruim vaarwater. Aan het eind van deze fjord een brug met een hoogte van 47 meter, die ooit door een dronken Russische kapitein omver is gevaren, en dan bakboord uit naar Almösund. Het landschap is erg afwisselend en mooi. In de motregen leggen we aan en treffen opnieuw Herman en Jürgen die hier vandaag met de Justine verwaaid hebben gelegen. Almösund is een erg beschutte haven met een werf, een ruime parkeerplaats en een grote supermarkt. Een prima plek om beter weer af te wachten of bemanning te wisselen.

Als Derk met Herman en Jürgen het weer evalueert, de vaarplannen voor de komende dagen doorneemt, de politieke gevolgen bespreekt van het feit dat Poetin goed Duits spreekt en dat Angela Merkel goed is in Russisch en ook nog even de waterslang voor morgen regelt, gebeurt het onverwachte. De zon komt door en Scott ziet een vrouw met een hond bij het water spelen, springt van de boot, neemt een sprint, duikt van de steiger en zwemt naar de overkant. Het resultaat van deze spontane actie is opnieuw onvermijdelijk: nadat hij zich heeft laten overhalen om terug te komen wordt hij weer aan de boot vastgebonden. Hij geeft veel commentaar en probeert maar steeds hoe lang en sterk de lijn is, totdat behalve de lijn ook zijn voorpoot in de karabijnhaak zit en hij heel de haven bij elkaar schreeuwt. De haak is inmiddels vervangen door een kleiner exemplaar en we beraden ons op meer definitieve maatregelen om hem aan boord te kunnen houden…………

Als we vrijdagmorgen wakker worden is het prachtig weer en komen Herman en Jürgen al aanlopen met hun waterslang, die van ons er nog bij en we overbruggen zo de 100 meter tot de kraan om weer met 2000 liter water verder te kunnen. Rond de middag varen we noordwaarts via de Askerö en Halsefjorden achter het eiland Orust langs. Het is een prachtige tocht met achter ieder rots weer een ander plaatje dat zo in een kalender of toeristische folder past. We waren gewaarschuwd voor ponten die via staaldraden over gaan, daar hebben we heel voorzichtig gedaan. Via de Havstens, Kalvö, Borgile en Koljö forden komen we aan in Gullholmen. We worden keurig opgevangen en kunnen aanmeren aan een langsteiger bij de speedboten. Het is voor de Zweden weekend en voor sommigen vakantie, dus heel erg druk. Even later liggen er 2 schepen langszij en een motorboot achter, die de rubberboot als stootkussens meent te kunnen gebruiken; we hebben nog geen opgewonden en schreeuwende Zweden zien varen zoals dat in Nederland niet ongebruikelijk is. Alles gaat hier (tot dusver) gewoon goed ondanks de hoge snelheden waarmee ze varen en de daarbij behorende hekgolven.

We gaan het eiland verkennen en genieten van het schitterende uitzicht op het hoogste punt van het eiland, vroeger de uitkijkpost voor loodsen. Aan de haven is een goed gesorteerde viswinkel waar we ons avondeten inslaan. Een internetaansluiting is vaak lastig, maar hier hebben ze sinds een week draadloos internet en wat een luxe om vanaf de boot even contact te kunnen maken met de bewoonde wereld en de email te kunnen lezen.

Om 23:30 uur zien we iemand deserteren via het voorluik van de 3e boot; hij heeft zoveel bagage bij zich dat hij 3 keer moet lopen. “Ik heb er helemaal genoeg van en ga naar huis” sprak hij nog vol overtuiging en loopt overgeladen weg. Een uur later staat hij weer voor de boot met de vraag of hij zijn bagage bij ons aan boord mag laten staan omdat hij 3 minuten te laat was voor de laatste boot. Altijd goed en hij loopt 2 keer om alles op te halen. We nodigen hem uit om wat te drinken en Hakon vertelt zijn verhaal, gaat morgenvroeg met openbaar vervoer terug naar Noorwegen en zijn bagage bestaat vooral uit bier, wijn en een fles cognac. Het was laat….en de volgende morgen was de bagage weg en vertrok er een schip met 1 bemanningslid…………We liggen hier eerste klas en alles vaart langs; kopje koffie erbij, het is te mooi om hier weg te gaan vandaag. Bedankt voor alle leuke reacties en prettig weekend allemaal!