Aanloop naar Stockholm

Nadat we gisteren waren uitgeslapen was het tijd om Nynäshamn te verkennen. Nou daar waren we snel mee klaar, weinig bijzonderheden. De jachthaven is groot en rond de haven zijn een aantal kleine winkeltjes, waarbij de viswinkel opviel door het geweldige aanbod. De wind wakkerde weer aan en alle stootkussens moesten naar één kant. We zijn blijven liggen en hebben alle tijd genomen om de volgende etappe voor te bereiden. De Zweedse kaarten zijn toch wel anders dan bij ons en de volgende etappe gaat echt tussen de scheren door naar boven; even tussendoor uitzoeken is er nu niet meer bij. We besluiten dat de volgende etappe naar Daralö gaat, ongeveer 20 mijlen verder. We kiezen een haven waar de kans groot is dat we aan langs een steiger kunnen afmeren zonder hekanker. De stootkussens krijgen het zwaar te verduren en we moeten ons vasthouden als we door de boot lopen. Ton je grote bal doet het uitstekend, nogmaals bedankt! Het is een komen een gaan van ferry’s en vrachtschepen. Wat verder opvalt is dat de Zweden met hun motorboten alleen maar hard varen op het relatief vlakke water. Tot ver in de haven doorscheuren met flinke hekgolven is blijkbaar geen probleem. In Nederland zou dit een aanleiding voor rotte eieren en tomaten kunnen zijn. Roel, je Bayliner zou zich hier zeker thuisvoelen! Bij de havenmeester krijgen we toegang tot internet en kijken de weersvoorspellingen nog eens goed na. Morgenvroeg nog slecht en dan minder wind en opklaringen. Plan is om morgenmiddag te gaan.

Zondagmorgen 17 juni is het nog steeds slecht, maar in de loop van de middag neemt de wind af. Een Duitser ziet zijn kans schoon en vaart meteen naar een betere plaats; hij vertelt hoe slecht hij het de afgelopen nacht heeft gehad aan boord. Van opklaringen is geen sprake, maar omdat de wind is afgenomen besluiten we te gaan.
De tocht voert ons tussen de scheren door met een miezerige regen en dus weinig zicht. De radar staat aan en schepen zien we pas echt als ze binnen 2 mijlen afstand komen. Vanachter de scheren komen ze ineens tevoorschijn, zo ook een grote veerboot die uit het niets komt opdagen. Het gaat allemaal voorspoedig en een paar uur later leggen we aan in Daralö, keurig langs de steiger zoals gepland. Het is jammer dat het zicht zo slecht was, we hebben daardoor niet kunnen genieten van het uitzicht. We troosten ons met het idee dat er in de scheren rond Stockholm meer dan 12.000 eilanden liggen en we zullen er nog wel een paar zien. Na het eten verkennen we het dorpje; klein maar leuk. Een van de stootkussens die door al het geweld lek is geraakt laten we hier in een container achter.

Maandag gaan we door de scheren naar Stockholm. Een hele leuke tocht tussen eilanden door waar steeds weer iets anders te zien is. We passeren 59 graden noorderbreedte en de route gaat zowel via groot en diep water als door ondiep (3 meter) en nauw vaarwater. Plaatjes zeggen meer dan woorden. Aan het eind van de middag leggen we aan in de Wasahaven, waar Hetty weer de lijntjes aanpakt. Na een korte verkenning is het tijd om te eten, waarna we koffiedrinken op de “Wijsneus” van André en Hetty. Zij zijn hier al een paar dagen en vertrekken morgen weer. Wij blijven een paar dagen in Stockholm om het een en ander te gaan bekijken. So far so good.